Tokyo & Mt. Fuji

Hoi allemaal,

Waar zal ik eens beginnen? Eerst maar even de eerste indrukken van Japan. Alles is hier georganiseerd en gaat volgens de regels. Nergens ligt afval op straat, zelfs geen kauwgum of propje, wat best knap is aangezien er geen prullenbak te bekennen is. Alle mensen zijn ontzettend kalm, fluisteren bijna en zelfs in de grote stad Tokyo is er geen sprake van lawaai. Alles gaat volgens de regels, treinen en bussen rijden op de minuut af weg en niemand, echt niemand die er maar aan denkt om over te steken als het stoplicht nog op rood staat, zelfs wanneer het overduidelijk is dat er de komende 5 minuten geen auto voorbij komt rijden.

De dagen in Tokyo waren anders dan verwacht. In gedachte zag het eruit als New York met de gekte van Bangkok. Maar er zijn op straat bijna geen mensen te bekennen. Het leven in Tokyo speelt zich onder de grond af of hoog in de lucht. Zo was het even zoeken naar een restaurantje om wat te eten. Die vind je niet op straat, maar gewoon in een soort kantoorgebouw. Je stapt een lift in, drukt op 1 van de vele knopjes, de deur gaat open en het is een verrassing bij welk restaurant je gaat eten. Een soort rad van fortuin. En de menu kaart in het Japans maakt het extra spannend. De mensen zijn wel super aardig, de middag dat wij vanaf het vliegveld in de stad aankwamen, konden wij het hostel niet vinden. Een man op straat aangesproken die al bellend met het hostel ons er naartoe bracht.

Met de metro onder Tokyo door gesjeesd. Om eerst maar eens te zien waar wij eigenlijk waren, naar Mori Tower gereden waar we vanaf verdieping 52 een uitzicht hadden over de stad. Een paar avonden later in een ander gebouw Tokyo verlicht in de avond gezien. In het weekend zijn we uitgestapt bij Tokyo Dome, waarom? Omdat het ons wel leuk leek. Daar aangekomen was niet het honkbalstadium die ons deed verbazen, maar een gigantische achtbaan die daar over en door het dak van een winkelcentrum schiet. Natuurlijk werden wij erg nieuwsgierig en het bleek een soort amusement parkje te zijn. Eerst dachten we dat we voor de gek werden gehouden, daarna speculeerde wij over een feestdag, maar later bleek dat de tieners hier in het weekend gekleed gaan als gekleurde animatiefiguurtjes van hun favoriete videogames. Ruim een uur hebben wij daar om een stoelje om ons heen gegeken. Overigens konden wij het zelf ook niet laten om even een spelletje te spelen.

Tokyo bevat ook een van de grootste vismarkt ter wereld, en dat is zeker niet gelogen. Wat ook niet gelogen is, is dat verse vis niet stinkt. Hier en daar lagen de levende octopussen en krabben in bakken. Ook zeker hebben wij nog iets cultureels gedaan. 2 uur rijden met de trein naar Nikko waar tempels staan. Was wel leuk, maar de mooie tempels die zien we over 2 dagen.

Toch wel een van de leukste ervaringen in Tokyo was Honjo Bosai-kan: Tokyo Fire service Emergency Museum. Opgezet door de brandweer in Tokyo om mensen te leren zichzelf te redden in situaties als brand, rook, aardbevingen en ander natuurgeweld. Als enige toeristen tussen Japanse gezinnen meegedaan met verschilllende onderdelen. Maar mijn lievelings was toch wel de aardbeving simulator. Je wordt in een huiskamer geplaatst die keihard begint te trillen en te schudden, als dat gebeurd moest je onder tafel gaan zitten. Natasja en ik moesten natuurlijk hartstikke lachen (zie het GE-WEL-DI-GE) filmpje onder de foto's!), maar als je beseft dat het deze mensen iedere dag kan overkomen benauwd het mij wel.
Als afsluiting van Tokyo, iets was op mijn bucket list staat:
Het zebrapad oversteken bij Shibuya. Hier is het wel druk! (zie de foto). Maar ondanks de neonreclames, duizenden mensen en verkeer is het qua lawaai bijna stil op straat.

De afgelopen dagen hebben wij doorgebracht in een mooi natuuromgeving bij Mount Fuji, de hoogste piek van Japan. Voor ons, de mensen om ons heen en de vulkaan zelf leek het ons beter deze niet te beklimmen, we zijn tot de boomgrens geweest op 2305 meter hoogte..... met de bus :) Toch hebben wij gister wel lekker gelopen van grot naar grot die zijn onstaan door de lavastromen. Deze wandeling had 30 minuten kunnen duren, wij zijn totaal bijna 4 uur onderweg geweest. Best lastig als de bordjes allemaal in het Japans zijn. Waarom niet gewoon kleurtjes zoals bij kamp Bakkum? :P

Morgen vertrekken we naar Kyoto voor de tempels en een dagtrip naar Hiroshima.

Zonnige groetjes uit Kawaguchiko,
Nathalie xxx