Kyoto & Hirishima

Hoi allemaal,

Met de bullettrain richting Kyoto gesjeesd! En in slechts 2 uur arriveerde we 450 km verder in de stad Kyoto. Na deze reis weten wij in ieder geval zeker dat Japanners toeristen niet zullen oplichten. Vlak voor wij de bus in wilde stappen, kwam er een vrouwtje aangerend met 10 yen (0,70 cent) die wij teveel hadden betaald voor het buskaartje. En van een fooi willen de Japanners al helemaal niks weten, de 3 yen wisselgeld werd rennend achter ons aangebracht op straat.

Als echte Hollanders in Kyoto een fiets gehuurd om tempels te bezoeken. Aangezien er bijna geen fietsen zijn, wordt er van je verwacht op de stoep te fietsen. Ja papa en mama, eat your heart out! Met fietsen die niet al te licht trapte en in 37 graden door de stad gefietst. God, wat had ik een heimwee naar mijn Vespa!!! Ondanks dat het zweet van mijn rug naar mijn naat liep, toch wel genoten van de mooie tempels. Dit is Japan die ik ken uit de reisgidsen.

We hebben geluk, deze dagen was het Gion festival, één van de grootste festivals in Japan. Wat precies de geschiedenis is achter dit festival moet ik nog maar eens opzoeken, maar het was erg sprookjesachtig. Bij 2 belangrijke tempels zij honderden lampionnen opgehangen. Ik kan het wel uitleggen, maar de foto's brengen het beter over.

Na lang twijfelen heb ik toch besloten om vanuit Kyoto een dagtrip te maken naar Hiroshima. De stad waar op 6 augustus 1945 de eerste atoombom werd gegooid. Deze aanslag heeft tot december 1945 140.000 mensen het leven gekost. En vandaag de dag sterven mensen aan de gevolgen van de stralingen in de vorm van kanker.

Maar voordat ik een bezoek breng aan het Peace Memorial Park vaar ik eerst met een pond naar Miyajima, een eiland voor de kust van Hiroshima. Bij aankomst zie ik hem al staan, de meest gefotografeerde poort van Japan, de O-torii Gate. Hier kom ik ook de eerste bussen vol toeristen tegen. Maar ik begrijp het wel want dit was ook weer een magische plek. Prachtige tuinen, indrukwekkende tempels, mooie beelden, stromende beekjes en absolute rust. Ik ben even in een tempel gaan zitten waar niemand anders was. Zittend op een kussentje kijk ik door een typisch openstaand Japans schuifdeurtje naar buiten waar ik uitkijk op een tempel omringd met bomen met verschillende kleuren. En dan besef ik, ik zit in Japan en hoe vet is dat?!
Ik had hier graag nog wat langer rondgelopen, maar ik moest ook weer de laatste trein terug naar Natasaja hebben in Kyoto.

Bij het Peace Memorial Park aangekomen, loop je als eerste langs 'Atomic Bomb Dome'. Nadat de bom de hele stad in 1 keer heeft weggevaagd, was dit één van de weinige stukjes wat is blijven staan. In het park brand een vuur wat pas zal doven als alle atoomwapens zijn vernietigd. Als afsluiting ben ik naar het museum geweest waar je de meest verschrikkelijke verhalen leest en foto's ziet.
Na een lange en intensieve dag, voldaan terug gereisd naar Kyoto.

Gister zijn wij aangekomen in China, Beijing. En dat was even schakelen. De organisatie, behulpzaamheid en beleefdheid van Japan zij ver te zoeken in China. We kunnen zeggen dat we terug zij in het echte Azië.

Zonnige groetjes vanuit Beijing!
Nathalie xxx